Орлогоосоо хэт давсан тансаглалыг зунжингаа харлаа. Бай шагналын жишиг хамгийн үнэтэй машин болжээ. Тэрбум төгрөг бэлэглэх нь ердийн юм байна. Бид ийм түвшний эдийн засгийн багтаамжтай улс орон болж чадсан бил үү. Юуны цондон болоод сошиалаар дүүрэн монголчуудын хээнцэрлэл болчихов. Олж байгаа жаахан орлогоо япон, солонгос, хятад машинд өгч байна. Түүнийгээ хөдөлгөхдөө Оросын бензин шатахуунд мөнгөө тушааж байна. Хэдэн супер маркет, сүлжээ дэлгүүрт хэрэгцээний хэдэн төгрөгөө хураалгаж байна. Энэ бүхэн хэд гурван хүнд очдог хэмжээлшгүй их ашиг. Одоо орон нутгаар тэнээд, юу ч үгүй болсон хэдэн монгол хотдоо ирцгээж байна. Урдаас нь уур уцаартай нийслэл, түгжрэл, тог цахилгаангүй гэр орон нь угтах. Юуны төлөө, хэний төлөө амьдраад байгаа монголчууд вэ. Удахгүй утаа, өвлийн бэлтгэл, сургууль цэцэрлэгийн асуудал, мөнгөний асуудлууд бөөгнөрнө. Банк руу цалингийн, тэтгэврийн, хэрэглээний зээл рүүгээ шогшино. Тэрийг нь бас л арваад хүн хүүлнэ. Тэдэнд монголчуудаа шулж л байвал ард түмэн, улс орны хувь заяа хэрхэх нь хамаа ч үгүй. Монголын иргэн нэг бүрийн халааснаас гарч байгаа бүх мөнгө хоёр хөрш, гуравдагч орнууд руу урсаж одсоор. Улсын хэдэн эмнэлгээр нь дүүрэн ядарсан ардууд халаасаа хоослон шаналах. Хөдөөгүүр дүүрэн үнэ ханшгүй малаа харсан хөгшчүүл. Монголчууд ийм нэг чөтгөрийн тойрогт ороод, түүнтэйгээ эвлэрчихлээ. Одоо биднийг Эрчим хүчний маш том хямрал хүлээж байна. Өвлийг хэрхэн цахилгаан, дулааны асуудалгүй даван туулах. Үүнд л төр засаг төвлөрөөсэй. Өөр ч хүсэх юм алга. “Данжаад дампууурах тусмаа гангардаг” гэдэг үгийг дор бүрнээ бодох цаг болжээ…

П.Хашчулуун