Үндэсний дээд лигийн сагсан бөмбөгийн талбайд сайн дурын ажил хийдэг олон хүүхэд байдаг. Тэдний нэг нь Ө.Эрхэмбилэг. Тэр ирээдүйд мэргэжлийн сагсчин болох мөрөөдөлтэй. Мөрөөдөлдөө хүрэхийн тулд багаас нь эхлэн, сагсан бөмбөгийн талбайд шал арчиж, тамирчдын бөмбөг зөөх зэргээр сайн дурын ажил хийдэг хүүг TIME.MN онцолж байна. Энэ ажлыг хийснээрээ тэр бусдаас ичиж санаа зовдоггүй. Харин хийж буй ажилдаа илүү сэтгэл хангалуун байдаг байна.
-Сайн уу? Сайн дурын ажил хийгээд хэр удаж байна?
Сайн байна уу? Намайг Ө.Эрхэмбилэг гэдэг. 16 настай. Улсын тэргүүний 84-р сургуулийн 10-р ангид сурдаг. Би энэ ажлыг хийгээд 2 жил болж байна. Би сагсан бөмбөгт дуртай учраас Дээд лигт ажиллахыг маш их хүссэн. Энэ ажлыг хийснээрээ дэмждэг тамирчдаа дэргэдээс нь харах, тоглолтын ширүүн уур амьсгалыг хажуугаас мэдэрдэг. Үнэхээр гоё байдаг. Бас тамирчдаас их юм сурч авдаг.
-Чиний ажлын үүрэг юу вэ?
Талбайн шалыг хуурай байлгаж, тамирчдыг унаж бэртэхээс сэргийлэх. Хүн унахаар очиж шал арчина. Талбайгаа завсарлагаанаар арчина. Ихэвчлэн би бөмбөг зөөдөг. Тамирчдыг биеэ халаахад нь тусална.
-Анх энэ ажлыг хийхэд гэр бүл, ойр дотнынхон чинь хэрхэн хүлээж авсан бэ?
-Эхэндээ “Оройтлоо” гээд аав, ээж уурладаг байсан. Одоо бол ойлгоод эхэлж байгаа. Найзууд бол “Ямар гоё юм бэ. Цуг хийж болох уу?” гэдэг. Одоо надтай хамт манай сургуулийн нэг хүүхэд энэ ажлыг цуг хийж байгаа.
-Хичээлээ тараад шууд ажилдаа ирдэг гэсэн үг үү?
Тийм. Би цаг маш сайн барьдаг. Хоёр жил ажиллахдаа нэг ч удаа хоцорч байгаагүй. Лигийн ах, эгч нар надад их итгэдэг. Энэ хүмүүсийн итгэлийг алдахгүйн тулд цагтаа амжиж ирдэг. Ажлаа бүрэн гүйцэд хийх дуртай. Ажлынхаа дундуур даалгавраа хийж зохицуулдаг.
Өглөө хичээл 8 цагаас ороод, 13 цагт тарна. Өдөр хичээлээ тараад, 15 цагт “UG arena”-д ирдэг. Эхний тоглолт 15:40-д эхэлдэг болохоор аль болох эрт ирээд, бэлэн байх ёстой. Өдөрт 3 тоглолт болоод, 23 цагт миний ажил дуусдаг. Амралтын өдөр эхний тоглолт 11 цагт эхэлдэг болохоор сүүлийн тоглолт 20 цагт дуусчихдаг. Заримдаа ядрах үе гарна аа.
Хүмүүсийн хандлага ямар байдаг вэ?
Тамирчид бид нартай харьцахад гоё байдаг. “Сайн уу? Ахын дүү, ажил нь сайн уу. Ажлаа сайн хийгээрэй” гээд тамирчин ах нар биеэ халааж байхдаа бидэнтэй ярилцаж, урмын үг хэлдэг. Энэ нь хамгийн гоё байдаг. Бөмбөг зөөгөөд, ажлаа хийнгээ Дээд лигийн ах нартайгаа яриа өднө гэдэг чинь гоё шүү дээ. Тэрнээс их урам авдаг. Жишээ нь, “Эс Жи Эйпс” багийн тоглогч Н.Ганбаатар ах хамгийн дотно байдаг. Би ирээдүйд энэ ах нар шигээ Монгол Улсын шигшээ багийн тоглогч болох мөрөөдөлтэй. Мөрөөдлөө биелүүлэхийн төлөө давхар сагсан бөмбөгийн бэлтгэлд явж байгаа. Энд байснаараа би ирээдүйдээ том хувь нэмэр оруулж байгаа.
-Дэмждэг баг, тоглогч нь хэн бэ?
Дэмдэг баг “Selenge Bodons” болон “BCH Knights”. Хувь тоглогч гэвэл А.Энхбаясгалан, М.Өлзий-Орших, Н.Ганбаатар
-Сая хийж байгаа ажлыг нь харлаа. Их ачаалалтай ч маш хурдан ажилладаг юм байна. Хүний шидэж байгаа бөмбөгийг их нямбай, эвлэг тавьж байна. Бөмбөгөө зөв байрлуулах нь чухал уу?
Хүмүүс бөмбөг шидэхэд, байрлал нь хамаагүй гээд байдаг. Би өөрөө ихэвчлэн шидэж тоглодог болохоор бөмбөгний байрлал чухал гэж боддог. Тиймээс тамирчдыг шидэхэд нь тухтай байдлаар байрлуулж өгдөг.
-Энэ ажлыг хийснээрээ чи юуг хамгийн сайн сурсан бэ?
Сагсан бөмбөгийн тамирчдаас нэг зүйл ойлгож авсан. Сагсан бөмбөг бол зүгээр нэг мэргэжил, спорт биш. Сагсан бөмбөг тоглохдоо аз жаргал гэдэг зүйлийг мэдрэх ёстой. Аз жаргалтай болохын тулд сагсан бөмбөг тоглодог. Үүнээс аз жаргал мэдэрч чадахгүй бол тоглох хэрэг байхгүй гэдгийг хамгийн сайн сурч, ойлгосон. Тийм учраас сагсан бөмбөг миний амьдралын нэг хэсэг болчихсон.