М.Золзаяа багаасаа хүнд өвчтэй тэмцэж, аргагүйн эрхэнд хөлний хагалгаанд орсон байна. Анх хөлөө тайруулахгүй гэж гүрийж тэмцэж байсан ч амь насанд халтай учраас тайруулахаас өөр сонголтгүй болжээ. Хагалгааны дараа өөртөө гутарч, ганцаардан, өдөр бүр уйлдаг байсан ч одоо арай дасаж эхэлжээ. Түүний хувьд одоо өнгөрснөө бодох бус ирээдүйгээ харж бусдын адил амьдрах нь чухал. Тиймдээ ч фитнесээр хичээллэж, чамлахааргүй амжилт гаргаад байгаа юм. Хамгийн сүүлд гэхэд “Ирээдүйн мистер-2025” фитнесийн тэмцээний тусгай хэрэгцээт ангилалд оролцож, дэд байр эзэлжээ. Өөрийгөө ялан дийлж яваа М.Золзаяаг Time.mn онцолж байна.
-Өөрийнхөө тухай товч танилцуулаач?
-Сайн байцгаана уу? Намайг М.Золзаяа гэдэг. 18 настай. МУИС-ийн нэгдүгээр дамжааны оюутан. Сэтгэл судлалын ангид суралцдаг. Нийслэлийн ерөнхий боловсролын 50-р сургууль төгссөн. Анх 10-р ангидаа сэтгэлзүйчтэй уулзаад, надад их таалагдсан. Тэр үеэс сэтгэлзүйч болно гэж бодсон. Одоо мэргэжлээрээ суралцаж байгаа.
-Сая фитнесийн хотын аваргын тэмцээнд оролцоод, дэд байрт шалгарчээ. Тэмцээнд яагаад орох болов?
-Анх фитнест жингээ хаях гэж орсон. Нэлээн удаан хичээсний дараа тэмцээнд оръё гэж бодсон. Өнгөрсөн намар Дарханы тэмцээнд анх удаа ороод, их айж сандарсан. Энэ удаа арай илүү туршлагатай болсон юм шиг санагдсан. Фитнест явж эхлэхэд 100 кг жинтэй байсан. Одоо 47 кг хасаж, 53 кг болсон. Анх гүйлтийн зам дээр 20 минут ч алхаж чаддаггүй байсан. Одоо 2 цаг хангалттай алхана.
-Фитнесээр хичээллэснээр чамд ямар өөрчлөлт гарсан бэ?
-Анх өөрөөсөө их ичдэг байсан. Фитнесээр хичээллэснээр хүрээлэлтэй болж, өөрийгөө илүү нээж, өөртөө итгэлтэй болсон.
–Та хөлийнхөө тухай ярьж болох уу?
-Багаасаа өвчтэй байсан. Тэгээд хүндэрсээр байгаад 2021 онд хагалгаанд орсон. Анх хагалгаанд орохгүй гэж их гүрийсэн. Даанч улам хүндрээд, орохоос өөр аргагүй гэж эмч хэлсэн. Тэгээд хагалгаанд орсны дараа үнэхээр харамссан. Бүр илүү өвдөөд байгаа юм шиг санагдаад, өдөр болгон уйлдаг байлаа. Одоо бол дассан. Зун юбка, шорт өмсөөд гарахаар зарим нь муухай хараад, гайхдаг. Хиймэл хөлтэй хүн үзээгүй юм шиг байдаг. Таксинд суухад хүртэл “Хөлөө яасан юм, хөлөө яасан юм” гээд дандаа асуудаг. Тэр нь хэцүү. Хүүхдүүдээс илүү томчууд аймаар хардаг. Хүүхдүүд бол жаахан том болоод мэдэх л байх. Өмнө нь би протезгүй /хиймэл хөлгүй/ явдаг байсан. Тэгэхэд аймаар хэцүү байсан. Хүмүүс гайхаж харна. Тэрнээс болоод гутардаг байсан.
-Хэрвээ чи фитнесээр хичээллээгүй байсан бол ямар байх байсан бол?
-Өмнөхөөрөө байсан бол сэтгэлээр унадаг, аливаа зүйлд амархан шантардаг хэвээрээ байх байсан. Одоо бол шантрахгүй, их шартай болсон. Бүх хүмүүс л адилхан. Хөгжлийн бэрхшээлтэй гэж ялгах хэрэггүй. Бүгдээрээ чадна. Зарим хүн чадахгүй эсвэл айдас мэдэрдэг. Гэхдээ цаг хугацааны эрхээр би өмнө нь чадахгүй байсан зүйлээ одоо чаддаг болсон. Жишээ нь үндсэн суулт хийж чаддаггүй байсан бол одоо чөлөөтэй хийдэг болсон. Хүн ер нь өөрөө хичээвэл бүх зүйлийг чадна гэж боддог.
-Тэмцээний дараа хүмүүс ямар сэтгэгдэл үлдээж байсан бэ
Мундаг, сайн байна. Чамаар бахархаж байна, амжилт хүсье, илүү хичээгээрэй гэх зэргээр урмыг үг их хэлж байсан. Үүнд их талархаж байгаа. Сая хотын аваргад цуг орсон нэг хүн надад ингэж хэлсэн. “Би чиний Дарханы тэмцээнийг хараад тэмцээнд орохоор шийдсэн” гэж хэлсэн. Энэ надад үнэхээр гоё мэдрэмж байсан. Би өөрөөсөө гадна тусгай хэрэгцээт хүнд урам зориг өгч чадсан байна гээд өөрөөрөө маш их бахархсан. Тэр үедээ бол ямар гоё юм бээ надаас хүн урам зориг авч байна гэж бодохоор гоё байсан.
–Долоо хоногийн хэдэн өдөр фитнесээр хичээллэдэг вэ
-Долоо хоногийн 6 өдөр фитнесээр хичээллэдэг. Өдөрт 3-4 цаг бэлтгэл хийдэг. Хийхгүй болохоор буцаад жин хурдан нэмдэг. Би тэмцээний дараа нэг сар фитнесээ орхисон. Тэгсэн буцаад маш хурдан жин нэмсэн байна лээ. Фитнест явахгүй байхаар амьдралаасаа нэг юм хаячихсан юм шиг санагдаад8 байнгын дадал зуршил болчихсон. Фитнестээ явахгүй л бол болохгүй юм шиг санагддаг болсон.
-Цаашид ямар зорилго тээж байна вж?
-Сэтгэлзүйч мэргэжлээрээ амжилттай суралцаад төгсөнө. Мөн фитнесээ орхихгүй. Бэлтгэлээ илүү сайн хийгээд, Ази, Дэлхийд танигдсан тамирчин болно.
