Н.Дарханбаяр багаасаа мөрөөдөмтгий, дэлхийгээр аялах хүсэлтэй охин байжээ. Тэрбээр байнга л тэмдэглэлийн дэвтэр дээр мөрөөдлөө бичиж, түүндээ хөтлөгдөн, хөглөгддөг, басхүү ирээдүйтэй, карьертай хүний нөөцийн мэргэжилтэн байв. Харин таван жилийн өмнө анхны хүүхдээ өлгийдөн авч, ээж хэмээх эрхэм алдрыг зүүх түүнд үгээр хэлэмгүй аз жаргалыг бэлэглэсэн. Гэвч хүү нь арьсны харшилтай тул эмчилж болох арга замыг […]

Хайртай түүнийгээ санан гансарч, шөнөжин уйлж хоносон нулимсанд нь норсон дэр хацрыг нь хайрах мэт хүйтэн санагдавч хайрласаар л, санасаар л, үгүйлсээр л байх хайртай учирсан хүн энэ хорвоод хэр олон байдаг бол… Магад хэзээ ч тоонот гэрт толгой холбохгүйгээ мэддэг ч  хайртай бүсгүйгээ хажуудаа байгаагаар, тормойн суугаагаар төсөөлөх монгол эрчүүд хэр олон байдаг бол… […]